8:50 PM "გარდაცვალება" | |
| სულის ამოსუნთქვა ბოლო წამია, ჰაერში გაიბჟნება,თითქოს ღრუბელია, დიდხანს იტრიალებს ტრიალ ცის ფერდობზე, მერე საფეხურებს აუყვება თითქოს ბავშვია. მისი საფლავი ჯერ კიდევ ბორცვიანი, შემკული ყვავილებით,დამჭკნარი ცის ცრემლია. შორი შორია,ცა ჰაერშია, ცის ზემოთ სამოთხეა,სულის საბძელია. სხეული ოთხ ფიცარში უძრავი შემკულია, მისი საყვარელი მოსილი შავებშია. ახლა ის შორია,თითქოს ცის ფერია, სული განსაცდელში მყოფი,სხეული უდაბნოს ფერია. | |
|
| |